na motywach "Opowieści o zwyczajnym szaleństwie" Petra Zelenki

premiera: marzec 2012

reżyseria: Lech Walicki
scenariusz: Lech Walicki, Grzegorz Eckert
muzyka: Iga Eckert
scenografia i kostiumy: zespół

występują:
Lech Walicki – Piotr
Łukasz Pracki – Alesz, Ojciec, Szef
Grzegorz Eckert – Mucha, Matka

„Patrzeć życiu prosto w twarz, zawsze w twarz.
Poznać je i pokochać takim jakie jest.
I ostatnie - poznawszy je - zrezygnować z niego”
„Godziny” scen. David Hare

Opierając się na rewelacyjnej, pełnej inteligentnego i ironicznego dowcipu, obfitującej w krwiste postaci komedii Petra Zelenki „Opowieści o zwyczajnym szaleństwie” Teatr Bez Rzędów dotyka typowych auto-tragedii współczesnego świata.

„Manekin w Krakowie” to spektakl o człowieku, który się nie udał, o rodzinie, która się nie udała. O obsesyjnym, wyniszczającym poszukiwaniu bezwarunkowej miłości i akceptacji. Historia zawiązuje się w - wydaje się - prozaicznej, irytującej i szarej rzeczywistości, która jednocześnie sprawia wrażenie nieco obłąkanej. Szybko jednak okazuje się, że to nie w otoczeniu, ale we wnętrzu bohatera panuje prawdziwe szaleństwo i wyobcowanie... Dzięki lekkiej konwencji tragedia i wewnętrzny konflikt głównego bohatera stają się bardziej przystępne, naturalne i w końcu … zupełnie normalne. Właśnie wtedy uświadamiamy sobie, że patrząc na scenę, patrzymy w lustro.

„Manekin w Krakowie” nie jest przedstawieniem awangardowym, nie zadziwia za wszelką cenę, nie szokuje golizną i brutalnością, ale stara się zwrócić uwagę na dramatyczną sytuację człowieka w „normalności” jaką niesie ze sobą codzienność. Stara się pokazać człowieka jako optymistyczną, pełną nadziei istotę, która wciąż walczy i wstaje z kolan, by ponownie na nie upaść i wstać ... i tak bez końca.