Wystawa o historii Teatru Krakowskiego drugiej połowy XIX wieku ukazanego przez pryzmat Antoniny Hoffmann - postaci, która zainicjowała i konsekwentnie realizowała wielki przełom w dziejach polskiego aktorstwa.
Tytułowa bohaterka jest uosobieniem pracowitości, zaangażowania i najlepszych tradycji Teatru Krakowskiego. Ta piękna i niezależna kobieta, znakomita indywidualność artystyczna, uznawana jest dziś za matkę nowoczesnego aktorstwa polskiego. Debiutowała mając zaledwie 17 lat, zagrała prawie 400 ról i była niedoścignionym wzorem dla młodszych kolegów. Lata jej scenicznej kariery przypadają na niezwykle ciekawy okres rozwoju teatru i tworzenia się szkoły krakowskiej. Kraków zawdzięcza jej sławę pierwszorzędnego ośrodka teatralnego w kraju, to ona zapoczątkowała nowy sposób myślenia o aktorstwie i wprowadziła na scenę dzieła Juliusza Słowackiego.
Choć wystawa koncentruje się wokół Antoniny Hoffmann to zaaranżowana została tak, by opowiedzieć o samym teatrze, warunkach pracy, warsztacie aktorskim i atmosferze artystycznej XIX-wiecznego Krakowa. Ważnymi postaciami, które pojawiają się obok głównej bohaterki jest Helena Modrzejewska – jej sceniczna rywalka, Stanisław Koźmian – dyrektor teatru, prywatnie partner Antoniny oraz Charlotta Wolter – gwiazda sceny wiedeńskiej.
Obchodzona w tym roku 120. rocznica śmierci artystki jest doskonałą okazją do przypomnienie sylwetki Antoniny Hoffmann, jej biografii i niezwykle bogatego wachlarza scenicznych kreacji. Wystawa odzwierciedla kobiece spojrzenie na XIX wieczny teatr i artystyczny Kraków.