Tytuł wystawy to świadome nawiązanie do opowiadania Jarosława Iwasz­kiewicza, w którym pisarz porusza odwieczny temat sensu życia i nieuchronności śmierci. Mimo, iż można odnaleźć w nim zachwyt nad kształtem świata i istnienia, opowiadanie podszyte jest pesymi­styczną wizją wywie­dzioną z egzysten­cjalnej filozofii. W przeci­wieństwie do niego, artystka chce dać nam nadzieję, iż ów "Serenity", a więc stan pogody ducha jest możliwy. W obrazach chce ujawnić nadzieję, że miłość może przezwy­ciężyć śmierć.

Jedynymi postaciami ukazu­jącymi się w pracach są artystka oraz jej ojciec, przed­stawieni w rzeczy­wi­stości pełnej geome­trycznych bądź abstrak­cyjnych kształtów, obrazu­jących nadna­turalne kosmiczne siły nadające kompo­zycjom kierunek. Są one symbolami stanów ducha, na płasz­czyźnie których rozgrywa się osobista relacja artystki z ojcem. Dzięki nim również prezen­towane prace nabierają uniwer­salnego znaczenia.

W cyklu relacja dwóch osób oraz konfrontacja artystki ze śmiercią ojca, staje się punktem wyjścia do rozważań o istnieniu. Ważnym motywem tej relacji jest dotyk jako nośnik uczuć przeka­zy­wanych z pokolenia na pokolenie. Dzięki gestom miłość może trwać.
Karolina Oczkowska

Joanna Róg-Ociepka – absol­wentka ASP w Krakowie, (ukończyła wydział Malarstwa, dyplom zatytu­łowany "Samotrzeć" obroniła u profesora Jacka Waltosia), stypen­dystka we francuskiej artystycznej szkole wyższej ESBA w Dijon. Należy do ZPAP okręgu krakow­skiego. Współ­pracuje z Fundacją Sztuki Nowej Znaczy Się i Teatrem Nowym z Krakowa. Od 2010 roku prowadzi pracownię artystyczną FRESCOARTE, w ramach której tworzy i wykonuje malowidła, freski i murale dla osób prywatnych i instytucji. W malarstwie interesuje ją wrażenie cykliczności czasu i nakładanie się wydarzeń z przeszłości na teraź­niejszość. Momenty krańcowe: końca i początku oraz momenty przejścia: zapętlenia czasu i zdarzeń. Jak sama podkreśla: "To emocje tworzą człowieka, a moje postaci chcą mówić z obrazu o kondycji swojej i odbiorcy. Wzmacniam stan mojej postaci poprzez synte­tyczne tło na szarym podobraziu. Szarość to zarazem symbol powietrza i przestrzeni. Pragnę, aby moje dzieła wciągały, niepokoiły, zmuszały do refleksji i inspi­rowały".

WERNISAŻ: 3 GRUDNIA 2015 O GODZ. 18.00
PODCZAS WERNISAŻU RECITAL ELŻBIETY ŻUREK

WYSTAWA CZYNNA DO 5 STYCZNIA 2016
OD PONIEDZIAŁKU DO PIĄTKU, W GODZ.: 11–17
LUB W INNYCH TERMINACH PO WCZEŚNIEJSZYM UMÓWIENIU SIĘ, WSTĘP WOLNY