16 marca 2018, o godz. 19, w galerii Otwarta Pracownia w Krakowie odbdzie si wernisa wystawy Ignacego Czwartosa Kady ma swoich bohaterw. To nowy cykl obrazw stanowicych mocny gos w dyskusji o znaczeniu historii i roli historycznych narracji. To take gboka refleksja malarza nad losem jednostek uwikanych w mechanizmy wojny, dokonujcych dramatycznych wyborw, powicajcych ycie dla idei, ktre take naraone s na mier.
Ignacy Czwartos sta si znany jako twrca oryginalnych, metafizycznych abstrakcji oraz obrazw figuratywnych odwoujcych si do tradycji polskiego i europejskiego baroku. O jego wczesnych obrazach Jerzy Nowosielski napisa, e s doskonale abstrakcyjne, a jednak wyczuwa si w nich silny podtekst emocjonalny. Abstrakcja Czwartosa jest czysta w swym gatunku. Ale jest wyjtkowo ciepa. Malarz dokonuje syntezy rygoryzmu formalnego i jakiej tajemniczej formy uczuciowoci malarskiej. Jest to trudna synteza, ktra si jednak w tym wypadku udaa. Bowiem, poczono w tych obrazach ogie z wod. S czyste w swej konwencji, a nie s osche. Charakterystyczne dla malarza elementy abstrakcji pojawiaj si take w jego stylizowanych portretach i autoportretach oraz najnowszych obrazach narracyjnych. Ignacy Czwartos umiejtnie wykorzystuje si symbolu, ktry czasami jest ironicznym cytatem, a czasami zastosowany w uproszczonej, abstrakcyjnej formie - staje si filozoficznym komentarzem, jak czarne paski na obrzeach ptna sugerujce liny, na ktrych trumna opuszczana jest do grobu. Takie znaki sprawiaj, e pozornie abstrakcyjny obraz zyskuje zupenie inn wymow, charakter transcendentalny, chocia ten przekaz dostpny jest tylko dla widzw poszukujcych i uwanych. Ignacy Czwartos jest take wybitnym koloryst, a jego kolory zawsze maj znaczenie, rwnie w wymiarze pozaestetycznym. Stonowana, wyrafinowana paleta barw nawizujcych do natury, ziemi i nieba, pozwala myle o jego abstrakcjach jako o nostalgicznych, zamglonych polskich pejzaach, natomiast utrzymane w subtelnych odcieniach bieli i szaroci ta portretw oraz scen grupowych interpretowane bywaj jako nawizanie do unikalnej tradycji polskich portretw trumiennych, malowanych w XVII wieku na blasze srebrnej lub cynowej. Jest to nawizanie w peni wiadome, rozwijane przez lata artystycznych eksperymentw i jest ono wyrazem metafizycznych poszukiwa autora, ktre nadaj ton i znaczenie caej jego twrczoci. Obrazy te wydaj si zawieszone pomidzy wiatami, pomidzy yciem a mierci, bywaj rodzajem malarskiego epitafium lub historycznego komentarza. Wyrastaj poza czas i miejsce, cho sam artysta lubi o sobie mwi, e jest malarzem lokalnym i typowo polskim. By moe wanie ta programowa lokalno stanowi o oryginalnoci i wiarygodnoci tego malarstwa, a staa obecno pierwiastka duchowego nadaje mu gboki, uniwersalny sens. Zwraca uwag intensywno i aktualno dialogu, jaki obrazy te prowadz z innymi dzieami polskich i wiatowych mistrzw rnych epok z Rozstrzelaniami Andrzeja Wrblewskiego, z duchowym malarstwem Jerzego Nowosielskiego, z dziedzictwem Lucasa Cranacha czy Jana van Eycka. Stylizacja i pewna teatralizacja realistycznych przedstawie w najnowszych obrazach figuratywnych jest zarazem odniesieniem do tradycji jak i wyjtkowym pomysem na wykorzystanie dowcipu w powanym malarstwie. Ignacy Czwartos wyczuwa to doskonale, bdc rwnoczenie rysownikiem i ilustratorem.
|