DWANACIE STACJI
Tomasz Rycki
adaptacja i dramaturgia: Mateusz Pakua
reyseria: Eva Rysov
scenografia: Joanna Jako-Sroka
muzyka: Patryk Zakrocki
Obsada :
Wnuk / Wnuk z ekranu Wiktor Loga Skarczewski
Babcia / Ciocia Malwinka Lidia Duda
Ciocia Ssiadka / Kierowca Pekaesu Urszula Kiebzak
Kolega / Kuzyn z Prudnika Marcin Kalisz
Wujek / Przewodnik wycieczki Zbigniew Kosowski / Ryszard ukowski
Pan Antonw / Babodziad Andrzej Hudziak
Kuzynka Biedka / Panna Zagada / Panna Monstrancja Zuzanna Skolias (gocinnie)
Dziadek Wnuka / Zawiadowca Andrzej Rozmus
Dwanacie stacji Tomasza Ryckiego wbrew niektrym opiniom nie jest ani parodi, ani tym bardziej kopi Pana Tadeusza, nie jest te w adnym razie jego zaprzeczeniem, ale raczej jak pisa w Gazecie Wyborczej Piotr liwiski jego echem, dalekim nastpstwem, yciem po yciu.
Poemat Ryckiego zdumiewa odwag, rozmachem przedsiwzicia i znakomitoci konstrukcji. Kamienica w Opolu staje si tu powidokiem kresowego dworku nie przypadkiem ciocia gwnego bohatera planuje spotkanie prezydentw Polski i Ukrainy w Glinianach, ktrych parafi maj wspomc datki zebrane przez rodzin.
Najistotniejsz jednak spraw jest specyficzna postawa bohatera i opowiadacza, pewien sposb postrzegania rzeczywistoci, zarwno teraniejszoci, jak i przeszoci. W kocu oba te wymiary czasowe w rwnym stopniu nas konstytuuj. Ot narrator Dwunastu stacji jedno oko ma czue, drugie za zoliwe, umoliwia mu to ambiwalentne obejmowanie rzeczy, osb, sytuacji zoliwie i czule jednoczenie.
Lekko narracji jest tu zwodnicza, Rycki bowiem wiadom jest tego, i pisanie eposu narodowego jest dzi niemoliwe. Tym wikszy budzi szacunek jego zamierzenie, ktrego realizacja trafnie w roku 2004 uhonorowana zostaa Nagrod Fundacji im. Kocielskich.
Mateusz Pakua
|